No pain, no gain :]

Czasem jest tak, że szuka się czegoś wszędzie tylko nie blisko siebie. Nie jeździłem wcześniej po zmierzchu, nie jeździłem nocą bo nie miałem odpowiedniej lampki przedniej. A tu się okazało, że oświetlenie żonki ma wystarczającą moc aby mieć frajdę z jazdy po ciemku i nie bać się tego, że będzie się niezauważonym na drodze. Wyszło to wszystko przypadkiem, bo musiałem się wieczorem dostać do Rokietnicy, odebrać auto i przepiąłem sobie Jej światełko. Cóż moge napisać, jazda po ciemku chyba mnie wciągnie. To był mój pierwszy raz i jechało mi się świetnie. Zupełnie inne wrażenia, zupełnie inne odczucia. Gdy wszystkie drogi w promieniu kilkudziesięciu km od domu znam na wylot, jazda w nocy będzie fajną odmianą. Czuję, że mi się spodoba :)

Jeździłem dzisiaj nie myśląc o bólu nadgarstków, które dają o sobie znać dość mocno ale chwyt za rogi pozwala mi to zminimalizować. Zresztą mało mnie to obchodzi, złe rzeczy szybko wyrzucam z głowy, nie zaśmiecam sobie nimi pamięci. Bolało nie raz, boli teraz ale życie to nie je bajka ;) Znów trochę pokręciłem się po mieście a później już do wspomnianej Rokietnicy. Tam naszła mnie chęć na więcej jazdy po ciemku i kolejno odwiedziłem Mrowino, Cerekwicę, Napachanie, Rostworowo, Żydowo, Przecław i wróciłem do Rokietnicy. Przez cały czas wiernym towarzyszem nocnej jazdy był wiatr, na otwartym terenie dość mocny i przenikliwie zimny. Odczuwalna temperatura pewnie poniżej zera, znów marzły mi stopy. 

Dojeżdżam do Żydowa chcąc zrobić fotkę pięknie oświetlonego kościoła, a tu nagle ciemność. Wychodzi ksiądz zza płotu i mówi, że oszczędności i świecić całą noc nie będzie. Jadę dalej do Przecławia, mijam tablicę tejże metropolii a tu nagle gasną pierwsze dwie lampy. Nie chcieli mnie tam dzisiaj czy co? Też oszczędności? :)