Stało się. Kupiłem nowe siodełko. 

Moja miłość do poprzedniego nabrała już rozpaczliwej formy i gdy tak na nie spojrzałem w dniu wczorajszym powiedziałem stanowcze dość. Nowy model miałem upatrzony od dawna ale odwlekałem kupno i odwlekałem. W końcu wysupłałem z kieszeni parę groszy i pozwoliłem sobie na odrobinę ekstrawagancji i od teraz moje cztery litery będą siedzieć na Selle Italia Man Gel Flow. 

Wstępnie ustawiłem je w miarę prawidłowej pozycji i dzisiaj w nocy wybrałem się trochę pokręcić aby poczuć czy me poślady zniosą te cienkie, sztywne i lekkie ustrojstwo. Jechałem po dzielnicy, jechałem i wylądowałem na Strzeszynku. Przez te parę kilometrów me myśli błądziły nie wiadomo gdzie ale o siodełku zapomniałem. Z powrotem trochę pokręciłem pupą aby spróbować innego ułożenia ale generalnie jestem zadowolony z tych kilkudziesięciu minut. Jest twardo ale miękko, sztywno ale wygodnie. Czyli chyba tak jak chciałem, będzie dobrze. Po dwustu, trzystu przejechanych kilometrach będę mądrzejszy.

A na Strzeszynku wesoło. Ciemna noc ale poznałem na molo dwóch rowerzystów, którzy lubią śmigać nocą po lasach. Pogadaliśmy o lampkach, oboje mają Solarstormy ale różne modele i oboje znają się na nich jak mało kto. Dedykowane akumulatorki zastąpili samoróbkami z baterii laptopowych i śmigają aż miło. Dobry patent.

Na drugim molo pochodnie i zamieszanie. Podjechałem bliżej a to morsy. Chłopaki wykuli porządny przerębel, na kilka osób. Pogdałem chwilę z nimi, zrobiłem foto i stałem kilka minut pełen podziwu. Od samego patrzenia zrobiło mi się cieplej, a mróz nie tęgi. Podziwiam.


Morsowanie na Strzeszynku.