Przed południem pojeździłem trochę samemu załatwiając kilka spraw na mieście i okolicach, po południu przyszedł czas na rodzinną jazdę. Krótka konsultacja odnośnie tego gdzie jedziemy i padło na poligon. Tym razem miało być nieco dalej i dłużej niż w dwa poprzednie dni a jako, że to weekend to droga przez poligon była idealnym wyborem.

Droga do Biedruska była szybka i przyjemna. W dużej mierze z wiatrem, delikatnie z górki i słońcem grzejącym w plecy. Michaś zasnął chwilę po wyjeździe z domu i obudził się dopiero po prawie dwudziestu kilometrach, pod pałacem. Mieliśmy z Agą, chęć na kawę ale późna godzina zmusiła nas do powrotu. Michaś z otwartą buzią podziwiał poligonowe krajobrazy co chwilę wydając z siebie, jemu tylko znane, słowa zachwytu. Tempo jazdy spadło z powodu wiatru, który gwizdał nam teraz prosto w twarz. 

Przez Złotnikami Mały zaczął już głośno domagać się przerwy i wydostania się z przyczepki. Robimy więc postój i bobas z nieukrywaną radością zaczyna stawiać swoje pierwsze kroki na poligonie. Jeszcze trzymając się za nasze ręce, jeszcze się chwiejąc ale tylko patrzeć jak zacznie sam śmigać. Kilkanaście minut zabawy wystarczyło aby zmęczyć się na tyle, że gdy tylko ruszamy dalej, w kierunku domu, Michał odpływa w objęcia Morfeusza.

Trzydzieści siedem kilometrów przejechanych we trójkę to nasz dzisiejszy wynik. Po tych trzech dniach jesteśmy bardzo zadowoleni z zakupu Croozera, spisuje się świetnie a co najważniejsze - nasz synek gdy tylko w nim nie śpi, jest nim zachwycony. Oby tak dalej :)




Moja ulubiona aleja na poligonie, pierwszy raz we Trójkę :)


Pałac w Biedrusku.


Przerwa w jeździe wykorzystana na naukę chodzenia :)) A dodatkiem jest ten znak, kapitalny :)