Jako, że powoli przymierzam się do zmiany samochodu przejechałem się dzisiaj do Gniezna aby pooglądać te modele nad, którymi się zastanawiam. Nie, żebym chciał tam kupować, co to to nie ale samochodów jest tam tyle, że jadąc w ciemno wiedziałem, że znajdę to czego szukam. Opowieści o handlarzach z Gniezna nie mają w sobie ani krzty przesady, są to tacy magicy, że wszystkie wróżki, czarodzieje i im podobni odpadają w przedbiegach. Nasłuchać się można takich cudów o autach, że z tego tematu można się tam habilitować :))

Jeśli chodzi o jazdę rowerem to do Gniezna dojechałem po najmniejszej linii oporu czyli starą drogą krajową nr 5. Wygodnie, szybko i bezproblemowo. No i żeby być sprawiedliwym dodam jeszcze, że nudnie. Trochę mi zeszło w komisach, później zajechałem na chwilę na gnieźnieński rynek, gdzie chwilę posiedziałem, posiliłem się i czas było wracać do domu.

Aby nie zanudzić się w drodze powrotnej wybrałem drogę, którą jeszcze nie jechałem, czyli z Gniezna na Kiszkowo. Z wiatrem w plecy jechało się wybornie. Asfalt dywanik więc to była prawdziwa, rowerowa przyjemność. W Sławnie odbiłem na boczne drogi w kierunku Puszczy Zielonki ale nawierzchnia dalej była bardzo przyzwoita, więc kilometry ubywały szybko. W Krześlicach chciałem pooglądać pałac ale zza zamkniętej bramy nie lubię podziwiać zabytków więc niepyszny odjechałem w kierunku Wronczyna. W Tucznie przystanąłem na chwile przy sklepie i przez Wierzonkę, Mielno i Koziegłowy wróciłem do domu.

Dobrze spędzony dzień. Przyjemne z pożytecznym, piękna pogoda, wiosna mocno puka w kalendarz, nic tylko się cieszyć. A, że wiało? Co z tego, niech sobie wieje :)