Oglądałem dzisiaj od samego początku Dwars door Vlaanderen i świetną jazdę Michała Kwiatkowskiego, który jednak na finiszu się nie popisał i tak mnie naszła ochota na kręcenie znacznie powyżej swojej normalnej średniej przelotowej, że nogi bolą mnie teraz jak to piszę ;) W Rokietnicy zorientowałem się, że zapomniałem bidonu i jakiejkolwiek gotówki, więc kurs powrotny do domu, z taką prędkością za daleko bez wody nie zajadę ;) Wracałem w towarzystwie szosowca, pogadaliśmy sobie o jeździe i naszej pasji. Bardzo fajna odmiana od samotnych jazd, mam nadzieję że jeszcze z nim wspólnie pokręcę :) Wróciłem do domu, nawodniłem się nieco ale było mi mało na dzisiaj więc dokręciłem jeszcze przez Koszalińską nad Strzeszynek, pętla dookoła jeziorka i powrót do domu.
Szybko, wiosennie i sympatycznie :)

Miałem wielką ochotę pojechać dzisiaj do Bydgoszczy, zahaczając po drodze o pewne miejsce, które mam na swojej liście do odwiedzenia od dawna ale jakoś tak wyszło, że zostałem w domu. Siedziałem w nim, wypiłem kawkę, zrobiłem obiad, wypiłem druga kawkę, zjadłem ciasto i patrząc za okno nie wytrzymałem i wsiadłem na rower. Przeszukałem w głowie szufladki z miejscami, w których jeszcze nie byłem a które są względnie blisko i padło na Mrowino i pewną miejscówkę o której słyszałem, że jest ciekawa i że warto tam zajrzeć z aparatem. 

Opuszczone więzienie a raczej opuszczony zakład karny o złagodzonym rygorze w Mrowinie został zamknięty w 1991 roku. Od tego czasu stoi i niszczeje. Złodzieje i złomiarze wynieśli z niego wszystko co miało jakąkolwiek wartość. Zniknęły futryny, kraty w oknach, klamki, rury, dosłownie wszystko. Spodziewałem się, że na ścianach będą jakieś grypsy, cokolwiek co mogłoby świadczyć o pochodzeniu tego miejsca ale okazało się to wszystko po prostu ruiną. Taką bez wyrazu, bez klimatu, rozsypującą się budowlą. Byłem, zobaczyłem i odjechałem. Spotkałem wewnątrz dwójkę chłopaków, którzy wyładowywali się artystycznie na odrapanych murach, tagując wszystko wokół, pogadałem z nimi dłuższą chwilę o tym miejscu, o ich pasji i o mojej, było sympatycznie. Ale na początku oni wystraszyli się mnie a ja ich, na teren tej ruiny oficjalnie wchodzić nie można ;)

Słońce powoli chowało się za horyzontem gdy przypomniałem sobie jeszcze o wiatraku, który stoi w Mrowinie i chyli się ku upadkowi. Piękna to budowla, szkoda że jego dni są policzone. Można nawet wdrapać się na górę ale jest to mocno ryzykowne, gdyż stan desek jest naprawdę zły i tabliczka o tym, że obiekt grozi zawaleniem nie jest tu na wyrost. Bardzo lubię wszelkiego rodzaju wiatraki, ten niedługo będzie już tylko wspomnieniem...

Z powrotem zajechałem jeszcze nad Strzeszynek i stwierdzam, że zarówno jeden, jak i drugi pomost nie dotrwają końca tego roku w całości. Luźne deski, przerdzewiała konstrukcja, aż się prosi o wypadek. Jak zwykle będzie mądry Polak po szkodzie... Miał to POSiR ogarnąć i wyszło jak zawsze. Ehh...


Opuszczony zakład karny o złagodzonym rygorze w Mrowinie.


Opuszczony zakład karny o złagodzonym rygorze w Mrowinie.


Opuszczony zakład karny o złagodzonym rygorze w Mrowinie.


Opuszczony zakład karny o złagodzonym rygorze w Mrowinie.


Opuszczony zakład karny o złagodzonym rygorze w Mrowinie.


Opuszczony zakład karny o złagodzonym rygorze w Mrowinie.


Opuszczony zakład karny o złagodzonym rygorze w Mrowinie.


Wiatrak w Mrowinie.


Wiatrak w Mrowinie.