Pierwszym pomysłem na krótką przejażdżkę był poligon, ale już po wyjeździe z domu skierowałem się w stronę Moraska aby pokręcić się nieco po pagórkach. Jak się nie ma co się lubi to się lubi co się ma. Cieszę się, że chociaż takie zmarszczki mam koło domu, jak mnie najdzie ochota to można trochę pojeździć w górę i w dół ;) Przejechałem dwie pętle, raz w jedną, raz w drugą stronę oraz dwa razy Podjazdową. Przyszła odwilż, śniegu na ulicach już nie ma ale zrobiło się bardzo ślisko przez co na zjazdach musiałem mocno uważać. A było tak pięknie zimowo, tak biało...

Pokaż trasę GPS


Gdyby tak ta górka miała choćby kilometr...

Jako, że właśnie Korea Płn przeprowadziła próbę nuklearną, pojechałem na poligon sprawdzić jak się ma stan naszego uzbrojenia i czy w razie czego będziemy gotowi do walki. Pobieżna inspekcja potwierdziła moje przypuszczenia, jesteśmy prawdziwym mocarstwem. Poniższe fotki dobrze to ilustrują ;)

W końcu sypnęło śniegiem, zrobiło się iście zimowo, dzień wolny od pracy więc można było pojeździć w pięknych okolicznościach przyrody. Drogowcy oczywiście świętują Trzech Króli, więc na drogach ich spotkać nie sposób a co za tym idzie gdziekolwiek bym nie pojechał to jazdę mogłem łączyć z rowerowym baletem. Padło na poligon, z dojazdem przez Suchy Las i Złotniki. Powoli, kontrolując na tyle na ile pozwalają mi na to moje opony, dojechałem do szlabanu i zaczęła się najprzyjemniejsza część przejażdżki. Nieprzetarta droga, świeży śnieg, cisza i spokój. Dawno już nie odczuwałem tyle radości z jazdy rowerem. 

Przy czołgach zrobiłem krótką przerwę, wypiłem gorącą herbatę z termosu, który zapobiegawczo zabrałem ze sobą, pstryknąłem kilka zdjęć i po swoim śladzie zarządziłem odwrót. Wracałem żółtym szlakiem, na którym jednak moje opony przestały współpracować. Cóż, Schwalbe Marathon Racer to nie są i nie będą zimówki, ale spróbować zawsze można ;) Zamiast przez las, wróciłem przez wodociągi, z których zjazd to był iście survivalowy test dla mojego zmysłu równowagi i silnych nerwów. Kilka podpórek ale żadnej gleby z czego jestem dumny :) 

W porównaniu do ostatnich dni w powietrzu czuć, jakkolwiek to brzmi, ocieplenie. Minus siedem stopni to już nie kilkanaście kresek w dolnym zakresie, więc jechało się dzisiaj bardzo ale to bardzo przyjemnie, wręcz komfortowo. Taką zimę to ja rozumiem :)

Wieje, wieje wiatr. Zawsze, zawsze w twarz. Sił mi na to brak. 

Popełniłem dzisiaj klasyczny błąd taktyczny. Nie doceniłem siły podmuchów i pojechałem najpierw z wiatrem, coby po dwudziestu kilometrach zawrócić i skierować się prosto w jego szpony. Po stu metrach miałem dość, a do domu było tak daleko...

Pojeździłem dzisiaj po gminie Żukowice, w kilku wioskach byłem pierwszy raz w życiu i jedyne co mogę stwierdzić to, to że wiele nie straciłem z tego powodu. Ot, wioski jakich wiele w tym łez padole.

Pokaż trasę GPS

Wyrwałem chwilę wolnego czasu z wigilijnych i około wigilijnych sprawi wyskoczyłem na chwilę na rower. Jako, że święta spędzamy u rodziców to pojechałem do Kożuchowa i kawałek dalej, na górkę do Cisowa. Przy wiatraku zawróciłem i z wiatrem wróciłem do domu. Jechało się ciężko, nogi ciężkie, kilka kilo nadwagi, brak jazdy i czasu zrobił swoje. Czas wrócić na właściwe tory :) W powietrzu czuć wiosnę, ptaki dookoła śpiewają, słońce pięknie przygrzewa, na termometrze trzynaście stopni. 24.12.2015, kalendarzowa zima...

Pokaż trasę GPS

Krótko, bo na rondzie w Starzynach chmury, w których stronę się udawałem, z szarosiwych przybrały kolor czarny i zmusiły mnie do odwrotu. Gdybym nie musiał wstąpić do sklepu po coś na surówkę do obiadu i nie wpadł na pomysł powrotu Koszalińską i Dojazdem to wróćiłbym suchy. A tak wróciłem mokry i zziębnięty :)
Idzie jesień :-)